De steenuil is nauwelijks groter dan een merel en daarmee ons kleinste uiltje. In ons land is hij van oudsher een bekende verschijning in vooral kleinschalig agrarisch landschap. Het steenuiltje broedt graag op boerenerven, vooral als deze voldoende natuurlijke variatie bieden. Daar kan hij op een klein oppervlak alles vinden wat hij nodig heeft. Vanaf een verhoging zoekt de steenuil naar voedsel en vliegt daar in golvende vlucht op af. Opvallend zijn de felgele ogen en z’n lichte ‘wenkbrauwen’. Wie eenmaal is aangekeken door een steenuil vergeet dit nooit meer.

Dit boek is niet met ledenkorting verkrijgbaar.